De veertiende week

Lieve allemaal,
Alweer de 14e week! We stellen jullie berichtjes nog steeds zeer op prijs :)
Voor onze reis door Nieuw-Zeeland hebben we heel veel tips en routes gekregen van Koos z'n ouders. Zij hebben vorig jaar rond deze tijd een prachtige rondreis door Nieuw-Zeeland gemaakt. Ook collega Natasja had weer goede tips gegeven.

Zondag 8 januari; blauwe lucht en zon! Nog geen Australische temperaturen, maar beter dan 15 graden en regen. Vandaag hebben we lekker de toerist uitgehangen. We zijn eerst naar een gondola geweest. Deze lift ging een berg op waar vanaf we heel Christchurch konden zien. Wat een enorme stad! Dit hadden we niet meer verwacht na de stadjes met 10 huizen die ook als groot op de kaart waren aangegeven. En een heel contrast; rechts van een berg de stad, helemaal volgebouwd en links van diezelfde berg de haven. Geen huis te zien, heel industrieel.
Daarna zijn we naar de stad gereden en daar hebben we een ritje met een hop-on-hop-off tram gemaakt. Deze oude tram maakte een rondje door de stad en vertel de hier ook dingen over. Het viel ons op dat er nog heel veel gebouwen niet zijn hersteld na de aardbeving in 2011/2012. Veel gebouwen waren nog half ingestort, met hekken eromheen. We hadden van dit land toch wel een beetje verwacht dat er alweer heel wat was hersteld in al die jaren. Een van deze gebouwen was een oude kerk. Ze weten nog steeds niet wat ze hiermee moeten; de mensen van de kerk willen dat deze plat gaat en er een nieuwe komt, terwijl de (oudere) bewoners van Christchurch zeggen dat het hersteld moet worden omdat het bij de geschiedenis van de stad hoort.
‘s Middags hebben we de verdere route uitgestippeld en heerlijk van het zonnetje genoten.

Maandag 9 januari waren de zon en blauwe lucht helaas weer verdwenen en was het weer wit/grijs en een graad of 17. We zijn vandaag van Christchurch naar Timaru gereden. Eerst zijn we nog langs 2 shopping centra in Christchurch gereden. Daarna hebben we nog een mooie wandeling gemaakt; de Rakaia Gorge Walk. Deze lag ongeveer op de route.

Dinsdag 10 januari zijn we naar Oamaru gereden. Onderweg zijn we nog langs 3 plaatsen gereden. De eerste plaats was Kurow Island. Dit eiland was niet zo heel bijzonder.
De tweede plaats was Otematata. Hier hebben we een wandeling gemaakt, maar ook deze was niet heel bijzonder.
De derde plaats was Duntroon. Hier waren tekeningen van de Maori te zien. Dit is een stam. De tekeningen waren niet heel duidelijk meer te zien op de rotsen, maar gelukkig waren er bordjes bij gezet. Een van de tekeningen was zelfs helemaal uit de rots gehakt en ligt nu in een museum. Wel leuk was de uitleg bij de tekeningen, anders hadden we er weinig van begrepen.
Een van de recensies over de camping vertelde dat er kans is dat er ‘s avonds pinguïns over de camping lopen. Daarom hadden we bij aankomst al een rondje gelopen en hadden we een plek gezien waar ze onder andere pinguïn huisjes hadden gemaakt. Daar zijn we ‘s avonds weer heen gelopen en daar kwamen inderdaad na een tijdje pinguïns het water uit! Erg leuk om gezien te hebben.

Woensdag 11 januari ging onze route naar Dunedin. Vandaag hadden we 3 stops gepland. De eerste was in Moeraki, waar de Moeraki Boulders zijn. Dit zijn, door de natuur ontstane, ronde stenen. De meeste hebben groeven en een paar waren zelfs al uit elkaar gevallen. Bij de uit elkaar gevallen stenen zag je goed dat er zich een laag had gevormd in de groeven van een ander soort hard spul.
Vervolgens zijn we naar het Katiki Historic Reserve gereden. Hier stond dat we 100% kans hadden om wildlife te zien. Dit klopte! We hebben heel veel zeehonden gezien, pinguïns, konijntjes, heel leuk! Dit was weer een ander soort pinguïns dan van gisteren. Echt heel leuk om hier terecht te komen, en dat omdat Koos gisteren bij het opzoeken voor de route van vandaag een typfoutje had gemaakt.

Daarna zijn we nog gestopt in Karitane. Hier hebben we een mooie wandeling gemaakt op een berg die aan het water lag. Een leuke route. We hadden de mazzel dat we vlak voor beide stops de zon te zien kregen. Onderweg hebben we wel regen gehad.

Donderdag 12 januari zijn we naar Invercargill gereden. Dit ligt helemaal in het zuiden. Onderweg hebben we zon, afgewisseld met keiharde regen gehad. We zijn eerst gestopt in Milton. Hier waren 2 watervallen te zien. We hebben deze vluchtig bekeken en zijn toen weer naar de parkeerplaats gelopen, omdat het begon te regenen. We hadden ook nog een stop gepland in Gore, maar hier viel niet zoveel te beleven. We hebben hier even wat gegeten en zijn toen weer doorgereden. Eenmaal op de camping scheen eerst heerlijk de zon en vervolgens begon het ook hier te regenen.

Vrijdag 13 januari zijn we van Invercargill naar Te Anau gereden (uitgesproken als ‘tianoe'). We hebben op de weg hierheen een wandeling gemaakt naar de Mores Lookout in Riverton. Een mooie wandeling door het groene bos en een mooi uitzicht vanaf de lookout over de zee.
Vervolgens zijn we doorgereden naar Clifden. Hier was de oudste houten hangbrug, namelijk de Clifden Suspension Bridge. Deze brug is 111 meter lang en gebouwd in 1899. Ook waren we in Clifden naar de Limestone Caves geweest. Dit zijn grotten waar je ook doorheen kunt klimmen. Dit hebben wij niet gedaan, er waren stukken waar je moest kruipen op de grond van keien, zand en prut. Ook was het natuurlijk pikdonker, dus hadden we al onze zaklampen nog moeten zoeken. Er waren wel 2 mensen die van ingang 1 naar 2 waren geklommen (er waren 3 in-/uitgangen), maar die hadden er ook best wel moeite mee (krap en smal en flink klimmen). Ook hierdoor hadden we niet zoveel zin meer. Toch leuk om de grot te zien!
Als laatste zijn we nog langs Lake Manupouri gereden. Wederom een erg mooi uitzicht over het meer.
Vandaag hebben we heel veel op onverharde wegen gereden. Het grappige is; wij denken dat ze hier niet echt aan snelheden aangeven doen. In de dorpjes mag je 50, vlak daarvoor en achter 70. Bij wegwerkzaamheden 30 en verder overal 100. Zo ook dus op de onverharde wegen. We denken niet dat een voertuig dat ook daadwerkelijk rijd. Bij scherpe bergbochten staat wel vaak een advies snelheid aangegeven. Ook omdat de bochten meestal blinde bochten zijn.

Zaterdag 14 januari hadden we een dagtrip door Milford Sound geboekt. We werden opgehaald in een busje. We zijn naar de haven van Milford Sound gereden en hebben daar een cruise gedaan. Onderweg heel veel gezien, prachtige uitzichten en er is heel veel verteld. Milford Sound is bijvoorbeeld officieel een onjuiste benaming. De ontdekker van dit gebied kwam uit Milford Heven in Engeland en heeft dit gebied naar zijn geboortestad genoemd. De reiziger na hem heeft dit veranderd in Milford Sound, vanwege de vele wateren. Hij dacht dat deze wateren waren ontstaan door de stroming. Vandaar de naam ‘sound'. Het zijn officieel gezien alleen fiorden. Fjorden ontstaan door gletsjers die naar beneden komen en daardoor diepte creëren. Het zou dus eigenlijk Milford Fjord moeten heten.
Het gebied is echt prachtig. Heel bergachtig en super groen, omdat het hier heel vaak regent; de gids vertelde dat het 2 uit 3 dagen regent. Als je hier een droge dag meemaakt moet je een lot uit de loterij kopen. De planten en bomen worden ook na 3 droge dagen al dor en bruin. Wij hadden dus ook de hele dag regen. En wind, die het nog kouder maakte dan het al was. Tijdens de cruise hebben we ook veel watervallen en watervalletjes gezien. Onder 2 zijn we zelfs met de voorkant van de boot door gevaren.
Op de terugweg van de cruise hebben we nog 3 wandelingen gemaakt. Allemaal erg mooi! 2 gingen langs een ruige rivier en de laatste door een heel groen regenwoud. Alles daar was groen, omdat alles onder het mos zat van de vele regenval. Alle boomstammen, boomstronken, dode en omgevallen bomen, alles.
Op de heenweg had de gids al een stuk aangewezen waar we even naar het aantal watervalletjes moest en kijken. Ze zei al dat als het de hele dag had geregend, we op de terugweg veel meer en grote watervallen zouden kunnen zien. Dit was ook zo! Heel leuk om het verschil te zien.

Liefs Koos en Nicole

P.s. De foto's van het vorige verslag zijn inmiddels geüpload. Helaas is het internet wederom niet goed genoeg om de foto's voor dit verslag te uploaden. We proberen dit zo snel mogelijk te doen. Mocht het niet lukken, dan zitten we vanaf de 18e weer in Australië en vanaf daar lukt het zeker.